Lara is 21 jaar en speelt de hoofdrol in toneelstuk Anne Frank van Wenstheater. Ze werk op dit moment als attractiemedewerker bij de Efteling omdat ze zichzelf nog aan het oriënteren is op een vervolgstudie. Sinds 2014 is ze echt met theater bezig.
Wie ben je?
“Mijn naam is Lara en ik ben 21 jaar.
Wanneer heb je voor het eerst opgetreden?
“Mijn eerste optreden was geloof ik de kerstmusical in groep 4, maar daar kan ik mezzelf niet zo heel veel meer van herinneren. Ik speelde in onze eindmusical van groep 8 de rol van de slechterik uit het verhaal. Dat heeft me wel geprikkeld om later bij een theatervereniging te gaan; in 2015 speelde ik mijn eerste voorstelling “Tis wa!”.
Wat doe je als je niet aan theater doet?
“Buiten theater schrijf ik graag. Ik heb een paar jaar terug een boek geschreven en ik schrijf nog steeds regelmatig gedichten. Zo heb ik ook gedichten voor dit toneelstuk geschreven.”
Jij speelt de rol van Anne Frank in het toneelstuk, is dit personage vergelijkbaar met jou?
“Na een half jaar gerepeteerd te hebben als Anne, ben ik er achter gekomen dat zij en ik eigenlijk verrassend veel overeenkomsten hebben. Er is echter één groot verschil: Anne is veel bezig met volwassen worden en vooral “vrouw worden”. Dat is iets wat ik juist liever uit de weg ga.
De meest duidelijke overeenkomst tussen Anne en mij is schrijven. Ik heb zelf ook een soort dagboek. Ik schrijf nooit aan een specifiek persoon, maar ik vind het wel enorm fijn om mijn gedachtes van me af te schrijven en daar heb ik een speciaal boekje voor.
Verder zijn we allebei heel gevoelige mensen, hebben we een moment in ons leven gehad waarop we filmster wilden worden, kennen we gevoelens van eenzaamheid en somberheid, maar kunnen we ook enorm enthousiast en gepassioneerd zijn. Beide gebruiken we woorden als een vorm van kunst en net als Anne wil ik nog voortleven na mijn dood.”
Wat vind je leuk aan dit personage?
“Wat ik leuk vind aan Anne is dat ze unieke woorden gebruikt. Ik heb zelf ook nog een paar nieuwe woorden geleerd met het werken aan dit stuk. Ze is een persoon met diepgang en ik kan energie kwijt in het spelen. Anne ervaart ontzettend veel emoties in het stuk en ik vind het uitdagend en leuk om dit over te mogen brengen.”
Wat vind je minder leuk aan dit personage?
“Daar moet ik wel even over nadenken… Ik denk niet dat er iets is wat ik minder/niet leuk vind aan Anne. Er zijn wel dingen die ik als een uitdaging zie: het onthouden van de vele tekst, de intimiteit met Peter en het schakelen tussen de gebeurtenissen in het achterhuis.
Wat is je favoriete dialoog?
“Dat is een discussie tussen Fritz Pfeffer en Anne waarbij het een en ander gezegd wordt. Anne moet voor zichzelf opkomen en krijgt daarbij hulp van haar vader.”
Wat is het laatste dat je doet voordat je het podium op stapt/ het doek omhoog gaat?
“Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Meestal zeg ik tegen mezelf: “Het gaat goedkomen.”
Wat wil je mensen meegeven met dit stuk?
“Dat een oorlog zo veel meer is dan vechten aan het front. Het is angst, onzekerheid, wachten, schuilen, er het beste van maken en vertrouwen moeten hebben in de mensen om je heen.”